In 1914-1915, naar een ontwerp van de Amsterdamse architect M. de Klerk gebouwde landhuis. Het als 'HUIS BILEKEN' bekende pand is gebouwd in opdracht van mevr. J.F.A. Veerhoff-Kothe, in een voor de bouwtijd karakteristieke, expressionistische bouwstijl, die bekend is als de Amsterdamse School.  Nu heet het Solhoeve .Het huis heeft diverse wijzigingen ondergaan, waardoor het oorspronkelijke aanzien op een aantal punten is veranderd. Het pand is gesitueerd op een hoek van de Van Lenneplaan met de Zonnelaan en staat in het villapark Boomberg, een onderdeel van het Noordwestelijke Villagebied. Omschrijving Het vanuit een onregelmatige plattegrond, in wit geschilderde baksteen en hout opgetrokken huis staat met één en twee bouwlagen onder een met Hollandse (holle) pannen gedekte, deels gebroken kap met vrijwel verticaal staande onderste delen van de dakschilden. De wit geschilderde, verspringende gevels zijn voorzien van recht gesloten gevelopeningen en worden verlevendigd door uitgemetselde baksteen. Het vanaf de openbare weg slechts beperkt zichtbare huis heeft een vrijwel symmetrisch op de Van Lenneplaan georiënteerd vooraanzicht (noordzijde) met in de hoger opgaande middenpartij een terugstaande entree met gebogen linker zijde met links van de deur een laag in de gevel en tussen uitmetselingen staand, klein driehoekig venster. Boven de entree is een rechthoekig mozaïek aangebracht. De gevelpartij wordt beëindigd door een gepotdekselde rand met een geschulpte lijst. In deze houten of beschoten rand is een reeks van vijf vierkante verdiepingsvenstertjes is opgenomen. Aan weerszijden van de hoog opgaande middenpartij bevindt zich een overhoekse travee, die is voorzien van een uitkragend geveldeel met een beschieting van gepotdekselde planken en gesneden hoekaccenten boven een breed venster. De overige gevels zijn grotendeels aan het zicht onttrokken door de begroeiing rondom het huis. Links van de voorgevel zijn boven het struikgewas nog een beschoten gevelpartij gevelpartij van gepotdekselde planken en een houten dakkapel zichtbaar. Het huis heeft nog de originele erfscheiding van gemetselde muurtjes met verspringende hoogte en zware hekpijlers, die geen hekken meer dragen. Waardering Het huis is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de architectuurhistorische en de ensemblewaarde, alsmede vanwege de gaafheid. Het huis heeft cultuurhistorische waarde als een bijzondere uitdrukking van een typologische ontwikkeling in de bouw van representatieve woonhuizen voor de beter gesitueerden. Het huis is van architectuurhistorisch belang vanwege de kwaliteit van het ontwerp, vanwege de voor de bouwtijd kenmerkende hoofdvorm, detaillering en materiaalgebruik en als een karakteristiek werk uit het oeuvre van een vooraanstaand architect. Het huis heeft situationele en ensemblewaarde vanwege situering op een kruispunt, vanwege de sterke architectonische en stedenbouwkundige samenhang met de nabij staande bebouwing en als een bijzonder onderdeel van het Noordwestelijke Villagebied, waarmee het pand een belangrijke historisch-ruimtelijke relatie heeft. Het huis is tevens van belang vanwege de herkenbaarheid en de redelijke mate van gaafheid van het exterieur.